PvdA brengt werkbezoek aan Engbertsdijksvenen

Op vrijdag 27 november brachten Statenleden van de PvdA Overijssel samen met Tweede Kamerlid Henk Leenders een werkbezoek aan Diepenveen en Kloosterhaar. Henk Leenders is sinds 2013 Kamerlid namens de PvdA. Zijn portefeuille omvat onder andere Natuur en Groen Onderwijs.

Natuurderij Keizersrande

In Diepenveen vlak buiten Deventer ligt de Natuurderij Keizersrande. De Natuurderij produceert melk en beheert de natuur in de uiterwaarden van de IJssel, die zijn aangewezen als Natura 2000-gebied. Annette Harberink runt de Natuurderij en geeft ons een tour. Het bedrijf staat in dienst van de omvorming van het gebied naar biologische en nieuwe natuur. Zo worden bijvoorbeeld niet alle gronden in gelijke mate begraasd, bemest en gemaaid. Daardoor krijgen planten, insecten en vogels meer ruimte, en dat komt de biodiversiteit ten goede.

Een initiatief als de Natuurderij komt niet vanzelf tot stand, zegt Harberink. Voordat ze in een natuurgebied een boerderij kon beginnen waren er de nodige hordes te nemen: van bureaucratie en aarzelende politici tot Rijkswaterstaat dat in het kader van het nationale programma Ruimte voor de Rivier een deel van het gebied ging vergraven. Toch is het uiteindelijk gelukt haar bedrijf hier te vestigen. “Dit is helemaal waar ik mee bezig ben,” aldus Henk Leenders. “Boeren en natuur zijn niet elkaars vijanden. Ze kunnen juist goed met elkaar samengaan.”

Engbertsdijksvenen

Van Diepenveen verplaatst de PvdA-delegatie zich naar de andere kant van de provincie. De Engbertsdijksvenen zijn een uniek overblijfsel van het enorme veenmoeras dat ooit het noordoosten van Nederland bedekte. Het natuurgebied is een ongeveer 1000 hectare grote aaneenschakeling van heide, veengebieden en vennen. Het is één van de weinige plekken in Nederland waar nog actief hoogveen te vinden is, en is mede daarom door Europa aangewezen als beschermd Natura 2000-gebied.

In dat gebied verenigt Jan Broenink samen met zijn familie en collega’s van de Stichting Natuurboeren het agrarisch bedrijf met onderhoud van de natuur. De familie Broenink houdt 100 melkkoeien en nog eens 130 ossen voor natuurbeheer op 60 hectare eigen land en 140 hectare natuurterrein. De oud-Hollandse blaarkopkoeien van de familie kunnen goed uit de voeten op de drassige veengrond van de Engbertsdijksvenen.

Na de ontvangst met koffie en cake trekt een groep van boeren, PvdA’ers en geïnteresseerde omwonenden het veen in. Laarzen zijn hier geen overbodige luxe: een misstap betekent tot de enkels wegzakken in het veenmoeras. Maar de ossen van Broenink weten de weg prima te vinden. “Het moet anders,” stelt de boer. En dat het ook anders kan illustreert hij door cijfers van de Stichting Natuurboeren. De 50 boeren die lid zijn van de stichting produceren dit jaar 10 miljoen liter melk. Producenten vragen hen volgend jaar om 50 miljoen liter te produceren. Er is zoveel vraag naar de biologische melk dat de boeren het niet bij kunnen benen. Dat is een succes, maar baart Broenink ook zorgen. “Als wij de markt niet bedienen, gaan zuivelbedrijven het in het buitenland halen. En dan blijven wij hier achter met de rommel van plankgasboeren en hun bergen mest.”

Platform Engbertsdijksvenen

Aangekomen bij het dorpshuis van Bruinehaar gaan we na een korte uitleg en een stevige borrel direct de bus in om het gebied te bekijken. De invallende schemering werkt tegen, maar we zijn nog net op tijd om een goed beeld te krijgen van de landbouwbedrijven die zich verenigd hebben in het Platform Engbertsdijksvenen. Ook een vertegenwoordigster van het platform ‘Achter het stroomkanaal’ is aanwezig. Zij geeft een heldere uitleg over de zorgen van de omwonenden. Onder hen bestaat de angst dat verdere vernatting van het gebied zorgt voor grote overlast in hun huizen. Daarnaast voelen zij zich slecht geïnformeerd en betrokken. Na de bustocht geeft platform Engbertdijksvenen in het dorpshuis in een presentatie helder aan wat zij wensen, namelijk een aanpassing van de natuurambities en daarmee versobering van de maatregelen. De discussie hierna laat duidelijk zien dat niet alle aanwezigen hier hetzelfde over denken.