Schoolklassen barsten uit hun voegen, er zijn scholen die nog maar vier dagen onderwijs aanbieden vanwege het immense en groeiende lerarentekort. Het niveau van het onderwijs in Nederland glijdt af. In tegenstelling tot vrijwel alle andere landen, presteren leerlingen in Nederland steeds iets minder dan vroeger. De laatste jaren komen er steeds meer leerlingen van de basisschool die niet goed kunnen lezen. Daarnaast dreigt de kansenongelijkheid groter te worden door een groeiende kloof tussen sterke en zwakke scholen. Ben je er inmiddels met mij van overtuigd dat we kunnen spreken van een onderwijscrisis?
Vandaag en morgen staken de leraren in het basisonderwijs. Zelf heb ik drie kinderen in de basisschoolleeftijd. Natuurlijk is het lastig als zij thuis blijven en had ik graag gezien dat mijn kinderen die dagen naar school gaan, maar ik steun de leraren van harte in hun strijd voor beter onderwijs voor alle kinderen. Het persoonlijk ongemak neem ik hierbij graag voor lief.
Wat er moet gebeuren om het tijd te keren weet ik niet, ik ben geen onderwijsdeskundige, maar als leek kun je al zien dat er wel heel veel van scholen en leraren wordt gevraagd. Steeds meer maatschappelijke problemen en wensen komen op het bordje van de leraren terecht. En dan moeten ze ook nog veel ‘leuke’ activiteiten ontplooien, zoals uitgebreide kerstdiners, schoolreisjes, sponsorlopen en de week van het geld, de week van de gezonde jeugd en de kinderboekenweek. Ik kijk soms met medelijden naar die leraren die, overigens bijna altijd met veel toewijding, werkjes staan te verkopen op een kerstmarkt, ingestudeerde liedjes zingen bij een jaarafsluiting of water uitdelen bij de sponsorloop. Ik heb er heel veel respect voor, maar zijn we ook niet een beetje doorgeslagen?
Er moet structureel meer geïnvesteerd worden in het onderwijs en misschien moeten we met z’n allen leraren ook meer ruimte geven om hun beroep uit te oefenen, namelijk lesgeven. Alleen maatschappelijke druk kan de benodigde investeringen en veranderingen afdwingen. Ik hoop dat het de leraren lukt om voldoende druk te organiseren met hun acties. Zo niet, dan moeten we misschien maar met z’n allen gaan staken. Ik voel me solidair met de leraren. Hun strijd gaat niet alleen om henzelf, maar allereerst om de toekomst van onze kinderen, om de toekomst van ons land. Daarom ♥ leraar!