De tijd is rijp

Het leven is behoorlijk saai geworden. De jeu is eraf. Ik kom mijn huis haast niet uit en mijn contact met anderen dan mijn gezin beperkt zich grotendeels tot de telefoon, een computerscherm en de caissière van de supermarkt. Ik voel me gedwongen individualistisch en daar word ik niet vrolijk van.

De hele maatschappij is individualistischer geworden en alhoewel dat nu zichtbaarder is dan ooit, komt het niet door covid. Tijdens een jarenlange liberale wind, is ons land verdeeld geraakt en is de ongelijkheid is gegroeid. Covid drukt onze neus op ontwikkelingen die al jaren gaande zijn.

Deze periode versterkt mijn overtuiging dat de wereld zoveel mooier is als we dingen eerlijk delen, als we naar elkaar omkijken, als we het samen doen. Het versterkt mijn overtuiging dat we samen een betere toekomst kunnen opbouwen. Niet alleen omdat dat veel leuker is, maar omdat het eerlijk en rechtvaardig is, omdat het de basis is van de fatsoenlijke samenleving waarin ik wil leven, samen met jullie. Oftewel, het versterkt mijn overtuiging dat de sociaaldemocratische strijd keihard nodig is.

Dat gevoel werd versterkt door de presentatie van het PvdA-verkiezingsprogramma ‘Ons plan voor een eerlijker en fatsoenlijker Nederland’. Een oldschool sociaaldemocratisch programma met prachtige punten zoals het verhogen van het minimumloon, het afschaffen van het eigen risico in de zorg, betaalbare woningbouw, afschaffen van de btw op groente en fruit, forse investeringen in het onderwijs en een groot offensief tegen laaggeletterdheid. Om deze plannen te betalen gaan we een eerlijke bijdrage vragen van miljonairs en multinationals. Er komen hogere belastingen voor vervuilers, pandjesbazen en beleggers. Kijk, daar word ik nou wél vrolijk van.

En ik kan me er niet aan onttrekken dat ik een vergelijkbaar effect ook bij anderen zie. Nederlands smacht ernaar om elkaar weer te mogen zien, te horen en te voelen. Om dingen mee te maken, voor elkaar te boksen, verrast te worden. Laten we dit vanaf het begin beter doen, laten we het samen doen.

De tijd is rijp. Begin volgend jaar kunnen we, hopelijk, beginnen met het heropenen van onze samenleving. Een nieuw begin. We kunnen hierbij de route nog bepalen. Laten we covid gebruiken als een reset, waarin we afstappen van het doorgeschoten individualisme en terug gaan naar onze sociale aard. Laten we ervoor zorgen dat Nederland een land is van gelijke kansen, waar iedereen meetelt. Een klinkende overwinning van de PvdA tijdens de komende verkiezingen zou hiervan een prachtig begin zijn.