Een spervuur aan vragen

“Fiets graag bovenin meneer.” Station Zwolle om zeven uur ’s ochtends. Koffie halen en dan in ‘onze provinciale trein’ van Zwolle naar Enschede. Mooi dat het ding elektrisch is geworden, met stopcontacten, wifi, goede stoelen en (werk)tafels. In Enschede ga ik werken, een opdracht voor de Universiteit Twente doen. Weer terug naar Zwolle. Op de fiets. Pitstop op het provinciehuis. Kinderen overladen van de ene auto naar de andere auto en hup hup hup, snel kleren uit en naar de zwemles.

Een half uur later volgt het rituele bommetje. Ze stappen onder de douche. Opwarmen, afspoelen en dan als twee spookjes, ieder onder een badlaken, met mij en hun kleine zus mee naar de kleedkamer. Snel wat eten en weer terug naar het provinciehuis, rond half acht loop ik naar binnen. Ik mag wat vertellen over het ‘Statenlidmaatschap’ en wat je dan zoal doet. Een spervuur aan vragen komt voorbij, ik vind dat het mooiste. Gewoon praten over dingen die mensen bezig houden.

“Waarom rijdt de bus niet meer door onze wijk?”

“Doen jullie iets aan medicijnresten in afvalwater?”

“Zijn er ook onderwerpen die te belangrijk zijn om aan de politiek over te laten”

Het is de tweede avond van de cursus ‘politiek actief’. Een tijd terug kwam de vraag of we daaraan mee wilden doen als provincie. Bijna elke politieke partij regelt zelf opleidingen en cursussen voor hun politici of geïnteresseerden. Deze cursus ‘politiek actief’ is een initiatief van ProDemos. Zonder partijkleur en bedoeld voor iedereen die interesse heeft in de politiek. De zalen waren vol met enthousiaste mensen. Mooi om te zien. En wat toevallig dat die vraag over de bezuinigingen op het openbaar vervoer voorbij kwam. Precies een week geleden, in dezelfde zaal, dienden wij een voorstel in om dat terug te draaien. Het haalde het net niet, maar we houden vol! Iets na tienen wandel ik naar mijn fiets. Op naar huis. Het was een mooie dag en ik hoop dat alle ‘cursisten’ ook zo vol energie terug naar huis gaan.