In kleinere gemeenten is het draagvlak voor landelijke partijen – en dus het aantal gemeenteraadszetels – soms gering. Linkse partijen slaan vaak de handen ineen om toch een duidelijke stem in de gemeenteraad te hebben. Zeker nu de mogelijkheid van de lijstverbinding is afgeschaft is het belangrijk elkaar te vinden en afspraken te maken. Soms wordt onder een andere naam een gezamenlijke lijst ingevuld. In andere gevallen vertegenwoordigt één van de progressieve partijen de lokale linkse stem.
In Staphorst is de PvdA met twee zetels de enige progressieve partij in de raad. Bij de komende gemeenteraadsverkiezingen trekken GroenLinks, SP, PvdD en PvdA samen op. Ook hier geldt dat het belangrijk is elkaar te vinden in plaats van verdeeld aan de kant te staan.
Eind februari kwamen de partijen bijeen voor een verkiezingsavond en werd gedebatteerd over een aantal lokale thema’s. In een goed gevulde zaal stonden deze avond de thema’s werk en inkomen, zorg en welzijn, duurzaamheid en mobiliteit centraal. Na een fijne warming up door onze partijvoorzitter Nelleke Vedelaar volgde discussie. In het panel waren aanwezig: Harrie Broekhuis (SP), Kees Slingerland (GL) en Liesbert Lubberink, lokale lijsttrekker PvdA. Ondergetekende mocht het gesprek leiden.
Opvallend punt wat mij betreft was het lokale beleid voor werk en armoede. Als voorbeeld werd genoemd de besteding van de Klijnsma-gelden. Dat geld is nadrukkelijk bedoeld voor arme kinderen. Ongeveer 400.000 kinderen in Nederland leven in gezinnen met een laag inkomen. Die kinderen kunnen vaak niet op muziekles of op een sportclub. Veel van hen kunnen hun verjaardag niet vieren, hebben geen warme winterjas kunnen of niet mee op schoolreisje omdat hun ouders daar geen geld voor hebben.
De vorige staatssecretaris van Sociale Zaken, Jetta Klijnsma, stelde 100 miljoen euro beschikbaar om dat soort simpele dingen toch mogelijk te maken. Om er zeker van te zijn dat het geld echt bij kinderen terecht zou komen zouden de gemeenten het in natura aan ze geven, bijvoorbeeld in de vorm van zwemlessen, voetbalschoenen of een fiets. In Staphorst besloten de rechtse coalitiepartijen echter om dit geld in de algemene middelen te storten! Ja inderdaad: geld om kinderen mee te kunnen laten doen wordt uitgegeven aan lantaarnpalen of straatklinkers. Ook andere tegemoetkomingen en extraatjes voor minima worden onder het mom van prikkel tot werk in Staphorst niet uitgekeerd. Het bewind is er schraal en sober. Als je geld hebt gekregen om armoede te bestrijden, dan moet je toch armoede bestrijden! Zeker onder kinderen. Dat het anders kan laten gemeenten zoals Zwolle zien, waar wél wordt inzet op ondersteuning. Hier zit de PvdA niet toevallig dan ook wél in het college.
Andere onderwerpen die langskwamen waren: de verslechterende busverbindingen, zeker buiten de spitstijden, en de kansen voor een treinstation. Een ander interessant voorbeeld is het initiatief Buurtkracht waarbij bewoners deelnemen in de opwek van lokale duurzame energie. In de kern IJhorst worden onder dit initiatief ook de leefbaarheid en saamhorigheid bevorderd. Het biedt huurders de kans om ook te participeren en ook op langere termijn een financieel gunstige regeling te hebben.
Al met al een geslaagde avond waarbij de noodzaak van en het verschil dat linkse samenwerking maakt heel duidelijk naar voren kwam. Inspiratie voor meer!
