Door op 10 oktober 2014

Onze democratie blijft niet vanzelf in stand

Namens de Nederlandse statenleden ben ik lid van een groepje bestuurders die een nationaal project rond de status van politieke ambtsdragers begeleid. Er is zorg over de waardering voor de democratie in onze samenleving. Daarom hebben we in Overijssel hebben al een tijd de gewoonte om jonge mensen mee te laten beleven hoe politieke besluitvorming werkt. We geven bijvoorbeeld gastlessen in het voortgezet onderwijs. Dan kom je terecht in klassen vol kinderen die in eerste instantie afwachtend en sceptisch een raadslid en een statenlid ontvangen. We vertellen uit de praktijk van ons werk.

Hoe politici gezaghebbend keuzes moeten maken met alle dilemma’s die daarbij spelen. Hoe coalities gevormd worden, wethouders en gedeputeerden benoemd worden. Hoe de positie van Gemeenteraad en Provinciale Staten ten opzichte van hun wethouders en gedeputeerden hoort te zijn in ons dualistische systeem. We proberen ze te laten vertellen waar ze kritiek hebben op hun gemeente en onze provincie. Daar gaan we op in door ze mee te nemen in ons proces van ‘agenderen’ van zaken.

Ik vertel dan uit de praktijk hoe ze die politiek kunnen beinvloeden en dat daarvoor ‘massa’ gemaakt moet worden. Hoe ze dan zelf door in actie te komen in de politiek zaken kunnen agenderen en wat er daarna gebeurt. Dat dan afwegingen gaan spelen, onmiddellijk ook dilemma’s opduiken rond belangen van betrokkenen, geld dat op tafel moet komen, compromissen die soms gesloten moeten worden om meerderheden te organiseren .

Eigenlijk probeer ik ze te laten zien hoe waanzinnig interessant onze democratische samenleving functioneert en waarom ze daar actief deelnemer in moeten zijn. Voor henzelf, voor hun toekomst, maar vooral omdat alleen een rechtsstaat zekerheden geeft, garanties op rechtsgelijkheid, waarvoor actieve betrokkenheid van henzelf wel een vereiste is. Elke keer opnieuw mooi om bewustwording te zien toenemen. En ook noodzakelijk. Want democratie blijft niet vanzelf in stand.