Kan een mens zonder eigen auto?

Deze maand is het 25 jaar geleden dat wij ons Toyota busje verkochten. November 1989. De auto ging naar Afrika volgens de handelaar. Te duur voor onze familie met drie opgroeiende kinderen en een krappe huishoudbeurs. We gebruikten de auto te weinig zodat de schaarse kilometers wel erg duur werden. Van de opbrengst kocht de hele familie nieuwe fietsen, en dat was het dan. Maar kijken of we zonder konden.

Het milieu was in de mode, dus dat kwam mooi uit. De kinderen vonden het wel stoer dat we een voorbeeld stelden.De omgeving dacht er het hare van. Zonder eigen auto? En de boodschappen dan, de vakantie, familiebezoeken, lekker een stukje toeren? Het zat er niet meer in.

Wilden we weg, dan moest er een auto gehuurd. Dat was niet goedkoop dus gebeurde niet. Later hadden we een auto-deel programma en dat werkte wel voor als we er echt een nodig hadden. Als fractievoorzitter van de PvdA fietste ik de hele stad regelmatig door. Zag veel en hoorde veel. Het was ook wel een beetje ‘voorleven’. Dat werd het nog meer toen ik in 1994 wethouder verkeer voor “mijn PvdA” werd in Enschede. Verantwoordelijk voor verkeer, en geen auto?! Dat moest wel een “doorgedraaide fietsfanaat” zijn en die hoefde je in de ogen van de militante autobezitters niet serieus te nemen. Mooie tijden. Veel discussie in de stad over het verkeersbeleid en ik elke dag op de fiets.

Het verkeersbeleid waarin doorgaande routes door de binnenstad werden geknipt, werd uiteindelijk met 1 stem tegen aangenomen door de gemeenteraad. Een binnenstad bereikbaar en leefbaar houden kan nu eenmaal alleen als veel mensen bereid zijn te fietsen (en dan wel zelf het goede voorbeeld geven). Daarvoor zijn goede voorzieningen nodig, maar overdekte fietspaden waren natuurlijk niet serieus. Nog steeds word ik daar over aangesproken. Al 13 jaar geen wethouder meer, maar dat fietsen?!

Intussen zijn we 25 jaar verder. Eindeloos veel boodschappen op de fiets. Fiets in de trein, het vliegtuig. De meest fantastische fietstochten zijn gemaakt door heel Europa. Van Sicilië dwars door Italië, Oostenrijk en Duitsland. Van Zuid Frankrijk naar Nederland. Naar Verona, Denemarken, Berlijn en Parijs. Steden op de fiets verkend tot New York aan toe. Zomervakanties met het tentje achterop en trappen maar, de neus achterna. Eindeloos veel rivieren in Duitsland “afgezakt” op de fiets.

In die 25 jaar zo’n 5 auto’s uitgespaard?! Ik schat zo’n €75.000/€100.000,- aan afschrijving verdiend als ik uitga van eenvoudige auto’s. En € 25.000,- aan wegenbelasting en verzekeringen uitgespaard. Benzine en onderhoud? Daar maakten we dan weer mooie reizen van.

Belangrijker is dat we gezonder leven, regelmatiger buiten zijn, met een frisse neus beter kunnen besturen, minder ziek zijn. Allemaal gratis. Al 25 jaar.

De vraag die mij wel bezig houdt, is waarom eigenlijk nog zoveel mensen zelf een auto willen hebben?