Aangenomen: voorstel ‘OV dat weer loopt als een trein’

Het openbaar vervoer is al een tijd op veel plekken in Overijssel een zootje. Bussen die niet werken, bussen die niet op komen dagen, klagende reizigers en een torenhoge werkdruk voor chauffeurs. Inwoners vertrouwen niet meer op de bus. Stakingen dreigen. Wij zijn er klaar mee, en in de Overijsselse politiek zijn we gelukkig niet de enigen. Gisteren namen Provinciale Staten met algemene stemmen onze motie ‘OV dat weer loopt als een trein’ aan.

Dat betekent dat de provincie:

“Voordat ik mijn betoog begin, wil ik uw aandacht richten op de publieke tribune. Hier zit een vertegenwoordiging van de mensen die onze provincie bereikbaar en leefbaar houden: buschauffeurs. Zij zijn hier omdat goed OV hen aan het hart gaat. Ik wil de aanwezigen hier vooral oproepen om tijdens de schorsing met hen in gesprek te gaan en te luisteren naar hun kennis en ervaringen.

In een persoonlijke noot wil ik ook in het bijzonder mijn dank uitspreken richting buschauffeurs uit de hele provincie. Voor het delen van hun expertise en hun persoonlijke, vaak ook emotionele verhalen. Zonder hen had deze motie hier niet gelegen.

Dan naar de motie.

Voorzitter,

Mevrouw Lohof-Spa is een 81-jarige inwoner van Deventer. Een nog fitte, actieve vrouw die het OV ziet als iets wat haar de vrijheid geeft om dingen te ondernemen. Maar zij is wel afhankelijk van de bus om haar van A naar B te brengen. Maar al maanden bel ik regelmatig met mw. Lohof, waarbij zij mij iedere keer weer vertelt over bussen die hele lange vertragingen hebben of zelfs zomaar niet komen opdagen, ook al heeft ze van tevoren nog op de app op haar mobiele telefoon gekeken, iets wat ze met behulp van haar kinderen voor elkaar heeft gekregen. Daar staat ze dan weer in paniek ergens in de stad, soms een uur te wachten, niet wetende of er nog een bus komt. Voorzitter, ze durft zelfs geen afspraken zoals in het ziekenhuis te maken. Ze is haar zelfstandigheid en vrijheid kwijtgeraakt.

Dennis is een jonge buschauffeur uit Twente die met veel enthousiasme aan het vak begonnen is. De praatjes met passagiers in de bus, het brengen van mensen van A naar B en het feit dat iedereen altijd vriendelijk groet en bedankt in de bus, geeft hem plezier. Al een tijd is het werk echter niet meer zo plezierig: het rijden van A naar B is al niet vanzelfsprekend door problemen met het materieel en passagiers spreken hem als eerste aanspreekpunt boos aan over vertragingen en rituitval. En de werkdruk van een buschauffeur was al hoog. Hij ervaart de werkdruk als dusdanig, dat hij erover twijfelt of hij dit wel de rest van zijn leven wil blijven doen. Voorzitter, het zou, met daarbovenop nog de personeelstekorten die er al zijn, een groot gemis zijn als hij stopte.

Een buschauffeur in Salland en De Kop van Overijssel vertelt met tranen in zijn ogen over een passagier, een oudere dame, die hij met zijn bus bij een halte trof die in de kou en de regen drie kwartier had staan te wachten omdat bussen uitvielen. ‘Ze had onderkoeld kunnen raken. Dat doet wat met je als chauffeur’, vertelde hij geëmotioneerd. Als dienstverlener, met de reiziger op één, vinden de buschauffeurs het ontzettend naar dat zij passagiers teleur moeten stellen met een dienstregeling die niet naar behoren wordt uitgevoerd. De chauffeurs zien de praktijk, maar voelen zich niet gehoord. Voorzitter, zij zijn een bron van kennis die kan helpen bij het komen tot concrete en langdurige verbeteringen.

Voorzitter, dit zijn slechts enkele sprekende voorbeelden van berichten waarmee ikzelf en mijn collega Statenleden overspoeld zijn en worden. Inwoners zijn de dupe van een regionaal OV waar ze niet op kunnen rekenen.

Het wordt tijd dat we het OV weer op de rit krijgen.

In het oplossen van de problemen zien wij dat Gedeputeerde Staten zich inzet als concessieverlener en dat vervoerders verbeteringen laten zien. Tegelijkertijd zijn de problemen en zorgen, ook voor de langere termijn, niet verdwenen. Daarom vragen wij GS om oplossingen voor een betrouwbaar en goed OV op de korte en lange termijn. Het is belangrijk dat de mensen die het voor ons doen en met de ervaring uit de praktijk, namelijk de buschauffeurs, machinisten, conducteurs en boa’s, hierbij worden betrokken. De reiziger moet weer kunnen vertrouwen op ons OV. De bereikbaarheid van onze provincie, weer op rolletjes.”